CESARETİN VARSA AŞKA
dön demek isterdi yüreğim sana
geri git o aşk durağına binipte orda gömdük oysaki ruhumuzu kalbimizi orda bırakarak sevmek cesaret ister oysaki cesaretimi dayamayacak kadar sayılamayacak kadar kırdın taş olsa çatlardı oysa ben derdim ki ay’ın ne kadar çok sevgilisi var onlar bir yalanmış meğer taki gün ağarana kadar güneş neden yanlız derdim bi ateşin sevmeye hakkı olmadığını düşünürdüm ve insan çektikçe anladım aşk bir gökyüzü kadar insanın sinesinde yaşadığını oysa yağmuru denizi anlatıyorduk tüm şiirlerde yaşayan yaşamayana anlattığı gibi |