2
Yorum
5
Beğeni
4,8
Puan
907
Okunma
Şairler geceyi sever.
Akşamın karanlığında,
Alır kalemi kağıdı eline
Kapatır
dört duvar arasına
Yazar sevdiğine
Memleketine.
Doğan güneşe
Kimsesi yoktur paylaşacak.
Yada yoktur onu anlayacak.
Düşünür.
Mazi serilir gözlerinin önüne.
Hayal kurar.
Düşler sokağına dalar
Saatler geceyi vurur.
Yüreğini sığdıramaz dört duvar arasına.
Çıkar sokak lambalarının altına
Islanmış kaldırımlarda yürür
Çıkmaz sokaklarda kaybolur
Yalnızlığın ayak sesleri duyulur.
Biri var sanır.
Gelen olmaz.
Bir ses
Bir nefes arar.
Gün ışımaz sabahı beklerken.
tek başına olduğunu
O zaman anlar.
SELMA MERİÇ
22-02017
5.0
80% (4)
4.0
20% (1)
Cevap Yaz