BAKIŞLARIM ISLAK
BAKIŞLARIM ISLAK
( Mahsum’a) Ve şimdi ne zaman bir resmine baksam yağmur yağıyor gözlerimden çünkü o akşam yağmur yağıyordu ıslanmıştı bakışlarım *** bir akşam üstüydü sen gittiğin gün yağmur yağıyordu toprak susamış kuşlar suskundu rüzgar suskundu belki üşüyorduk çünkü titriyorduk hazan mevsimi tam kıvamındaydı karşı-karşıya dikilmiş konuşmuyorduk sessizce bir-birimize bakıyorduk ve yağmur yağıyordu bir güzel ıslanmıştı bakışlarımız hatırlıyorum; senin gözlerinden iki damla umut süzülmüştü ben ise ağlamadım niye ağladığını sormadım ben ağlayamazdım çünkü ağlasam sırlarım teker-teker dökülecektiler öyle ya sırlarımı hep gözyaşıma sakladım ama yağmur yağıyordu konuşmuyorduk hani yıldızlar olsa yıldızlara bakacaktık belki ama yoktular parlayan tek şey gözlerimizdi o an yağmur yağıyordu ve sen; “merak etme; dönerim” demedin bende; “yok biliyorum”demedim söylesek bir-birimize ilk ama son yalanı söyleyecektik bunu ikimizde biliyorduk yağmur bile temizleyemezdi bu yalanı susuyorduk yağmur yağıyordu anılarımızı bir kenara atmıştık geleceğin ise hiç sırası değildi içinde bulunduğumuz zaman’ın tılsımına kapılmıştık sanki konuşmuyorduk sadece bakışıyorduk ve ıslanıyordu bakışlarımız ne kadar öyle bakıştık bilmiyorum kucaklaşmadık tokalaşmadık -gereksizdi- vedalaşmadık sadece bakıştık yağmur yağıyordu ıslanmıştı bakışlarımız en son sen: (toprağa bakıp) “yağmur yağıyor ıslanıyoruz” dedin ben ise: (göğe bakıp) “evet yağmur yağıyor ıslandık” dedim.... |
ve sen;
“merak etme; dönerim” demedin
bende;
“yok biliyorum”demedim
söylesek
bir-birimize
ilk ama son yalanı
söyleyecektik
bunu ikimizde biliyorduk
yağmur bile temizleyemezdi
bu yalanı"
Ne kadar güzel anlatılmış, ne güzel bir kompozisyon sayfada duruş bile ağlıyor, siz ağlamasanız da gözyaşlarınız akmasa da ıslak bakışlar gizlice elevermiş....
Yüreğiniz dert görmesin, nefisti , teşekkürler.