Cennet Manasız Kalsın
Aklım erdi ereli meçhul yari severim
Fikirle doğan harpte çözülmeyen zor halsın Koşar adım sonuca varmak için everim Dudağıma sürülen buruk tatlı bir balsın. Öptüm okşadım sardım umut denen sancıyı Sana gidilen yolda nimet saydım acıyı Terki diyar eyledim gardaş ile bacıyı Herkesle konuşurken aşıka neden lalsın? Sevda için dediler git mektebini oku Gözyaşı ipliğiyle her ilmekte bir doku Hayal gerçek arası var zannettim ben yoku Gece gündüz farkında ayrılık boru çalsın. Dönüşü ele bağlı anladım ki bilyeyim Derin uykudan sonra bir rüyaymış diyeyim Yaşanmışı silerken atlas kefen giyeyim Selâmım Azrail’e canı birlikte alsın. Yetmez mi arattığın aşikâr ol sevdiğim Bir seherde ansızın sineme dol sevdiğim Kırmızı gül misali tenimde sol sevdiğim Cehennemler kimsesiz cennet manasız kalsın. 03.06.2014 Ahmet Çelik Ceyhan |
Şiir gönül bağını kuvvetlendiren sevgi saygı ile beslenmiş…
Çok çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…