İnsan
Duvarla dostluk başlar tüm ışıklar sönerken
Gönlüne şimşek çaksın zikre kalksın ruhi can Bir hesabın olmasın dünya çarkı dönerken Tenden ayrılık kalksın koy ver gitsin büyük şan. Gaflet bulutu sarar hapishaneyken beden Açılmaz kapalı bab esrarlı yar sevmeden Vuslata kanat gelir çoğunu tek bir eden Sonsuzluk nehri aksın sen otur seyret bir an. Titremekten kurtulup bir elbise giyince Çiğ yemeği ateşte pişirip de yiyince Padişahım zannettin adın Ahmet deyince Bu nefsi tufan sıksın bir kerecik dayansan. İbretle bak sağ sola her yer Adem tarifi Sen ölmeden ölürsen bulursun zor arifi Şüphen gitmezse eğer incele maarifi Bırak bıkanlar bıksın yaşanan bir küçük zan. Aşkta son deltaları sildim artık niyetten Cananı yitirdim ben kokmuş kemikten etten Biraz yazıya döktüm kendimdeki sohbetten Üstten yaz alttan çıksın karbon değil ki insan. 16.01.2017 Ahmet Çelik |