Pamuktan Kadın
Bir gün gidince
Dönecek sandı çocuk aklım Saçlarını yine okşayacak Bembeyaz pamuklar gibi Ne kadar doyulmaz bir histi Elini tutup öpmek seni Gözlerinde sevgiyi yaşamak Tarifi imkansız bir şeydi Uzun kış geceleri Yağmurlar yağardı usul usul Seyre dalardık düşen her damlayı Işığın aydınlatırdı küçük kalbimi Hayaller içinde kaybolurum bazen Büyük sevgiler içine yayılırım Bir gül bahçesi ve bülbüller Uzakta beyazlar içinde Pamuktan saçlı bir kadın Acaba kim olur kendisi derken Dokundu sevgi dolu ellerin Gözlerinden yaşlar süzüldü Sevgiler kadar güzel Benim pamuktan babaanneciğim |
Şiir gönül bağını kuvvetlendiren sevgi saygı ile beslenmiş…
Çok çok Beğendim…
…………………. Saygı ve Selamlar…