Ruh Aynası
Gecenin sessizliği çınlatıyor kulaklarımı.
Uzakta gözüme çarpan bir ruh aynası Geçiyorum karşısına,göremiyorum kendimi Ayna ruhumun bulanıklığıyla kaplı. Gecenin saatleri ilerliyor aldırmadan. Zihnimin tozlu raflarına kaldırılmış düşünceler Bu vakitlerde ortaya çıkmaya cesaret ederken, Usulca ilerliyor akrep ve yelkovan. Karanlık içimizi döker, dışımızı gizlerdi Aydınlık içimizi gömer, dışımızı sergilerdi. Bu iki cenazeye yetişirken insanın hali bitap Çünkü o hem gömen hem gömülendi. |