Bugün, “af edersiniz” dedim
Tanımadığım bir güzele.
Aslında, tam olarak böyle olmadı.

“Ben hocayım” dedi,
“Arkadaşlarımdır, bu temaşada oynayan…”
“Geldim izlemeye onları.”

Bugün, “beni sever misiniz” dedim
Tanımadığım bir güzele.
Aslında demedim.

“Tebrik ederim” dedi;
“Cesaretinizden ötürü;
Medeni cesaretiniz!”
Bugün, medeni olmaya çok kızdım.

Bir kırığı olmadan,
Bir yamuğu olmadan,
Miskin Yunus olmadan…

“Bakar mısınız?” benim de dinleyeceklerim var.
Hem, izleyeceklerim var benim;
Bazen de, söyleyeceklerim…

Bugün, belki uyumayız;
Belki ağlarız,
Şiir yazarız belki…

Bir kırığı olmadan,
Bir yamuğu olmadan,
Kırk yıl;
Miskin Yunus olmadan…
“Af edersiniz” yaşanmıyor!
İnsanın bir seveni
Sevdiceği olmadan…

Yüzde doksan dokuz suçluyum belki
Yüzde bir hakkımı isterim.

Özür diledim bugüne dek kendimden
Şimdi senden dilerim
Hayat böyle yaşanmaz
Tadı tuzu olmadan
Yüzde bir tuzu olsun
Arz ederim…