Dünü unut,bugünü karala,yarını sil-at,
Öfkem sensizliğe neden olan ”ayıba”,
Dargınlığım bensizliğe sebep olan ”günaha”,
Kavgam kuramadığımız “Aşk yüklü yuvaya”,
İyisi mi sen sabrı öğret yüreğime,
Bana sükuttan haber ver…….

Boğuluyorum,nefes almamı önlüyor
Duvarlar üstüme,tavan başıma çöküyor,
Ayak bastığım yerde toprak kayıyor,
Ne bir adım ileri ne bir adım geri,
İyisi mi sen sabrı öğret yüreğime,
Bana sükuttan haber ver…….

Düne,bugüne,yarınlara hayıflanmaya inat,
Çok da iyi ettik; hoş geldik hoş bulduk,
Güle güle diyeceğimizi bile bile;
Kapıldık birbirimize göz göre göre,
İyisi mi sen sabrı öğret yüreğime,
Bana sükuttan haber ver…….

Ah…ah! şu ayrılık yok mu,mübarek toprak gibi;
Yaza, kışa,sonbahara aldırdığı yok,nadasa ne gerek
Verimli mi verimli bire beş vermekte…..
Hasılatımız iflas,batırdık sermayeyi,
İyisi mi sen sabrı öğret yüreğime,
Bana sükuttan haber ver…….