Hiçkimsesiz
Solmuş yaprakların kanatlarındayım
Ormanların sarısında Eylül’deyim... Hep Eylülden bu hallerim. Ve anısındayım Bütün Eylül öncesi günlerde Yeşillerde- mavilerde Kim bilir... mevsimler Kim bilir... Eylül... Anılar... şiir... sen Solmuş yaprakların rüzgarındayım Göğün kızıllaştığı yer Ne kadar uzak Ne mi kadar sen Karanlıklar kadar Turuncu adamlar kadar. Belki vahadayız Belki dağın birinde diziliyoruz kurşunlara Belki soğuktur Üşüyorum da belki |
Bir havanın hüznü düşmüş dizelere.
Güzel bir duygu seremonisi.
Beğendim. Tebriklerimle kutluyorum sizi.
Gönlüne yüreğine sağlık.
Selamlar sevgiler bende yeni dosta.