GÖNLÜMGittiğin günden beri yokuş ettin düzümü Hüzünlere açılan yola döndü bu gönlüm Çıkmaza girdi her iş bulamadım çözümü Rüzgarlarda savrulan küle döndü bu gönlüm Sevgine çok muhtacım artık islah olamam Aşkın kalbimde hapis hiçbir yere salamam Viraneye çevrildim asla dimdik kalamam Savaştan arta kalan ile döndü bu gönlüm Bir bilsen şu yokluğun başa neler getirdi Yorgun düştü bedenim takatini yitirdi İçimdeki fırtına var gücüyle bitirdi Okyanusta kırık bir sala döndü bu gönlüm Kim bilir neredesin hasretinle yanarken Belki de çok mesutsun yürek böyle kanarken Sevgini cennetten bir gül bahçesi sanarken Ne yazık ki ıpıssız çöle döndü bu gönlüm Gün geçtikçe daha da artar oldu bu kahır Yokluğun damarımda sanki dolaşan zehir Eş dostla muhabbet yok yabancı gibi şehir Kendi içinde gurbet ele döndü bu gönlüm Yaşamıyorum sanki dolmuş hayatta vadem Acılar her geçen gün yürekte alıyor dem Nefes alamıyorum bu yolun sonu adem Günden güne perişan hale döndü bu gönlüm Murat Gökçe Karsî 09.01.2017 |
muhteşem bir şiire dönüşmüş...
Yüreğine sağlık kıymetli Şairim ...