Sabah olur
Bir uçak geçer her gece bu saatte kuzeye doğru
Bir üşüme başlar parmak uçlarımda Köşe başı nöbet beklerken Düşünceler birbiri üzerine düğümlenir Biraz önce ne düşündüğümü unuturum Evlerin lambaları söner Bir ben beklerim sokak lambasının altında birde şu kediler uykusuz Baştanbaşa kırk beş adım şu kaldırım Küçük adımlarla voltalarım Bilmiyorum sabaha kaç adım daha atarım Bir tren çığlığında bozulur sessizlik Ardından ezanla zikre durur kuşlar Anlarım ki sabah olur |