Ölmek
Kapıyı ardından kapattım
Yaslandım ve Hıçkırığa Boğuldum Ölmek böyle mi çöktü bedenim olduğu yere ruhum Ölüyor kalbim ölüyor Pencereye koştum bakmadan ardına yürüdün ve gittin Kaç gün ölüydüm hatırlamıyorum Ölüyken gözyaşları akar mı Benim Aktı durmuyorlardı Sonra... Sonrası Afilli Yalnızlık hiç bitmeyen Keder bulutu yürekte ruhum hala zincirli bilinmeyenler ülkesinde yaşıyor muyum? Zamanın dolmasını bekliyorum. Hacer Sarıgül |
Güzel şiiri çok Beğendim…
Taktirlerimle Kutlarım…
……………………… Saygı ve Selamlar..