ÖLÜMLE RANDEVU
Dün gece selam verdi, ölüm bana,
Yol istedi, Yolun sonuna. Zamanım dolmuş anlamadım. Ne zaman, Geldim buraya. Oysa, dün gibiydi, Gençlik yıllarım. Hoş, Hala ellerimle taşın suyunu sıkarım. Ne çare, of, of Vakit dolmuş, ne yapalım. Dileğim var dedim, Vakti sonlandırana, Günden geceye yol istedim, Varsa, bir dirhem yolun sonuna. Bilirim, Uzun vedalar hüzün verir insana, n e az ,ne çok, Bir damla gözyaşıyla veda yeter bana, Bir de göreyim, Yatacağım yerin mermer taşına, Yerim güzel olsun, Rüzğara karşı. Arkamda kim var, Önümde kim var, Sağım, solum boş. Şimdiden selamım olsun, Hele yarın vakit olur buluşuruz. Unutmadan kırmızı ğülleri severim. Hele baharda mis gibi kokar onlar, Yerim çok dar, Baş ucumda, Menekşe papatya olsun biraz. Elveda dostlar, Zamanı gelmişlerin yeri hazır, Gidelim yavaş,yavaş. 28_12_2016 GÜRKAN BAYKAL |