SEVEN GÖNÜL İLE (216)

Ey sevdiğim benden neden kaçansın.
Çokça sevdiğimi bilmez misin sen.
Sen ki, etrafına neşe saçansın.
Yürek feryadımı duymaz mısın sen.

Bu büyük bir sevda yakar kor gibi.
Sevgiye ulaşmak epey zor gibi.
Dil konuşmasa da gözde var gibi.
Gizliden gizliye bakmaz mısın sen.

Görmek ve sesini duymak isteyen.
Yücelerden yüce duygu besleyen.
Her bir zerresiyle seni çok seven.
Bu kalbin farkına varmaz mısın sen.

Sevgi ve sevdadır en yüce duygu.
Sende bilirsin ki, aşkadır saygı.
Sensizlikle olmak içimde kaygı.
Gönlünü gönlüme koymaz mısın sen.

Aldığım en güzel doğru kararım.
Aha da bur dayım seninle varım.
Sensizlik hasretim sen ah-ü zarım.
Şiirlerde sesim görmez misin sen.

Arşa çıktı sesin Zayi Ozan’ım.
Sevdaya ayrılık ismi koyanım.
Kulağım deliktir çok söz duyanım.
Seven gönül ile olmaz mısın sen.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 04/01/2017 Çarşamba
Yayın : 05/01/2017 Perşembe
www.edebiyatdefteri.com/siir/1069708/