Mirabeau köprüsünün altından Seine nehri akar
Ve bizim aşklarımız.
Sevincin güçlükten sonra geldiğini
Gerekir mi hatırlamamız.

Gece gelir, saat çalar;
Ben kalırım, günler geçer.

El ele yüz yüze duralım,
Kollarımızın oluşturduğu
Köprünün altından geçerken
Sonsuz bakışlarımızın yorgun dalgası .

Gece gelir, saat çalar;
Ben kalırım, günler geçer.

Aşk, şu akan su gibidir..
Aşk uzaklaşır,
Ümit ne kadar güçlü,
Hayat ne kadar yavaştır.

Gece gelir, saat çalar;
Ben kalırım, günler geçer.

Geçer günler, geçer haftalar.
Ne geçen zaman geri döner,
Ne de geri döner aşklar.
Mirabeau köprüsünün altından Seine nehri akar.

Gece gelir, saat çalar;
Ben kalırım, günler geçer.

Guillaume Apollinaire (1880-1918)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu



Şiirin orijinali:

Le Pont Mirabeau


Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Et nos amours
Faut-il qu’il m’en souvienne
La joie venait toujours après la peine.

Vienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeure.

Les mains dans les mains restons face à face
Tandis que sous
Le pont de nos bras passe
Des éternels regards l’onde si lasse.

Vienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeure.

L’amour s’en va comme cette eau courante
L’amour s’en va
Comme la vie est lente
Et comme l’Espérance est violente.

Vienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeure.

Passent les jours et passent les semaines
Ni temps passé
Ni les amours reviennent
Sous le pont Mirabeau coule la Seine.

Vienne la nuit sonne l’heure
Les jours s’en vont je demeure

Guillaume Apollinaire.