sanmaki
aşkın cehennemim olsa senden vaz geçerim
ellerinden tutmak için bilsen ne günahlar işlerim
hiç bir ateş yakmaz beni senin yaktığın gibi
sorulan ilk sualde seni seviyorum derim

dermansız derde düştüm hiç takatım kalmadı
fısılda rüzgarlara anlat sevdiğini ey gönlüm
düştüğün aşk ateşini herkesten gizlediklerini
bir araya gelsekte bil söyleyemediklerimi

ay tüm ihtişamıyla gök yüzünde gülümserken
at alnındaki perçemleri sevdiceğim oynayan yakomozlara
salıncakta sallanır gibi tut dalgaların sırtından
bir görünen bir kaybolan
ateş böceği çırpınışları ol karanlıklarda

sevginin sıcağı seni de tarumar etmeden
ruhunun derinliklerine inip dokunmadan
söyle hiç tat alırmısın geçen ömürden
geride bıraktığın güzel şeylerden

sevgiden eser yoksa hayallerinde düşlerinde
boşa geçirmişsin ömrünü tüketmişsin nefesini
özlem kavurmuyorsa sevdan yakmıyorsa seni
tek sözüm sana
gel benim ol ecelim olsun elinden
gözlerime bak son nefesimde
sıkıca tut ellerimi ellerinden ayırma...





Refik
31.12.2016
İstanbul