SÜLFÜ YARE DOKUNMAYAN ŞİİRLER-1
Bir ustanın mermeri
Sabırla yonttuğu gibi İnce ince işlemeli hayatı Kalmalı toprakta izlerin yalınayak Batarken tebessüm eden güneşe benzeyip Gitme vakti dağlara yayılarak Ağır ağır çekilmeli Yavaş yavaş akmalı Kardelen çiçeği gibi Çekip içine gecenin ayazını Ortasından dalmak varken Yaşıyoruz kıyısından kıyısından Bir yorgan gibi sıcacık nefes kokan Örtünür gibi sevgiliyi sarmak varken Gece kalkmış uykusundan Huşu içinde, seccadesinde Dedeye öykünmek varken Yarın ölecekmiş gibi minaya koşan Hacılar gibi duaları yarım yarım Minneti Tanrı’ya tamamlanmamış insanların Mevsimi bekleyip ermek varken İnsan ayrılığın acısını Çekilipte şöyle köşesine Kıvrana kıvrana yaşamamışken Havalı oğlanların şıp sevdi kızların Mayonez kokan ekmek arası aşkları Oysa insan iliğine kadar Özlemeli acıkmalı Vuslat olursa da şayet Öldüğünde bırakmalı Z İ Y A A C A R 27.12.20016/KONYA |
Kalemin daim olsun
_____________________________Selamlar