Gün Dediğin
Gün dediğin
Ardında Kanayan sabahlar bırakıyor Gün dediğin. Çocukların çığlıklarıyla geliyor Yarın. Yirmi birinci yüz yıl Bunca ateş Bunca kül Bunca duman Kendini yadsıyan bir dili var İnsanlığın Yeni dar Yeri dar Ve Hiç oyuna katılmıyor Sevgi Barış Az gülümseme Çokça gözyaşı. Taş adamlar sıralanmış Her yere Duyarı duymuyor Sağır ededi -bu çığlıklar çocukların- Göreni görmüyor ama -bu ağıtlar anaların- Soranı Sormuyor lal -gidenler körpe fidan İncecik bir dal- Bu savaşlar Resimlerden bir şeyler çalıyor habire Bir gülüş -çocukça Adı kayıtlı değil şenliklerde- Bir tatlı söz -şiirsi Bayramlar uzak gönüllerden- Bir dokunuş. Ardında Kanayan sabahlar bırakıyor Gün dediğin Çocukların çığlıklarıyla geliyor Yarın. 26/12/2016 ödemiş gün |
Her satır anlamında eziliyor.
Güzeldi saygımla.