Bu kaçıncı hayal kaçıncı umut
Oysa her şey ne güzeldi seninle
Bazen acılar çektik beraber
Bazen de mutluluk deryasında yüzdük

Çok sevmenin bedeli bizi bu hale getiren
Öyküm derin bir hikaye
Yazılmayan okunmayan bir roman gibi
Ne güzeldi seninle yarınları beklemek

Yeminimiz vardı ne olursa olsun vazgeçmemek
Bak o günlerden bu güne ne kaldı
Bir düş dünyasında yaşıyorum san ki
Kendime yakın sana çok uzak

Geceleri kağıt ve kalemlerle savaşım
Uykusuz çırpınışlarım
Ölüm ile yaşam arasında gidip gelmeler
Seninle kavlimiz bu muydu kader

Bildiğimden vazgeçecek değilim
Sen ne yaparsan yap bana hiç yazar
Nedir bu sevda dedikleri gülüm
Kurtulmak istedim yetmedi gücüm

Seni hatırladım birden efkarım arttı
Yanaklarında küçücük gamzelerinle
Gülünce güller açardı yüzünde
Saçların sağa sola savrulmuş

Gözlerinde biraz neşe birazda hüzün
Yüzünde çocuksu masum gülüşün
Beni benden aldı eskilere götürdü
Dokunma yarama dokunma sakın

Ben artık sevdamı maziye kattım
Derdimin dermanı yok biliyorum
Sevda zincirini boynuma taktım
Unuttum artık tüm anıları

Yaşananları dünde bıraktım
Seninle olan aşkımı kalbime yazdım
Ne mektup ne resim hiç bırakmadım
Seden hiç bir iz kalmasın diye

Çaktım çakmağı hepsini yaktım
Varlığınla başlayan her gününün
Yokluğuna hala alışamadım
Yorgun düştü bu gönül seni hayal etmekten

Gece gözlü yarim ben sana doyamadım
Düştü gönlüme aşkının ateşi
Yaktı tüm bedenimi küle çevirdi
Sönmüş küllerimi saçıp havaya
Gidiyorum artık son yolculuğa


Fatma Ayten Özgün