Sükut ve kargaşa
Sükut ve kargaşa
Tutun güneşi Üstüme düşecek Islak gece çıkmaz sokakta ilerliyor Ne garip Ankara sokaklarında Bir polis bir askeri bir asker polisi vuruyor Anadolu alevler içinde Ankara kendi kendine yanıyor Eyyam-ı buhur yerden göğe yükseliyor Düşen çiğe inat Birileri mehmetçiğe halkı vur diyor Anlayamdım Ankara sokaklarında Kalbim beynimi vuruyor Ve Anadolu içine yanıyor. Şaka gibi Kandil de bir kedi havlıyor Sivasda kangallar kuzuları yiyor Ve Akdeniz gözyaşlarını Seyhana bosaltıyor Bu ne yaman çelişki Kalbim gözlerine inanamıyor Ormanı yakan kibritin çöpü ağaçtandır En büyük ihanet gardaşdandır Sen dost kazanmaya bak şairim Nasıl olsa düşmanı anan doğurmustur |