Almila
Şen olur gözler,
Bulunca,sevince bir kız. Gider yalnızlığın kokusu, Gider matem, Gider hüzün... En güzel günler yakındır, Bir güneş doğar, En karanlık geceye... Bir kız sevince, Bir gönle düşünce. Vakitsizmiş seni sevmem ! Ah!Bilemedim Almila. Benim seni severken,senin beni sevmemen, Ne de güzel bir delilmiş, Teşekkürler,teşekkürler Almila. Ve böylece bir kapı daha kapandı, İçimizde sadece yaralar kaldı. Ey sen ansızın kanayan yaram, Ey sen güzeller güzeli Almila, Senden bana bir ah kaldı. An gelir giderim, Uzak şehirlere,uzak diyarlara... Aklına getirme türlü türlü şeyler, Vazgeçmek değildir bu asla,inan! Senden vazgeçmeyeceğim Almila olsun bir an. Lambalar bir yanık bir sönük, Sağımda solumda vızır vızır sinekler... Bir ay,bir de kahrolası kaldırımlar, Geceler de yoldaştır bana, Almila’nın yokluğunda. |