Kim bilebilirdi....
Geceler bir biri ardınca dizilip gidiyordu yine
Ve karanlığa doğru yürüyen Bir kızdı ; Sokak lambasının ışığı vurduğu O masum ve ağlamaklı yüze Nereye ve neden gidiyordu Kim bilebilirdi.. Bilinmezlikler zinciri ortasında. Sadece gitmek ; Gitmek istiyordu. Bu akşamdan, bu andan. Kaçmak belkide Yaşanılan tüm kavgalardan,hüzünlerden. İçinin sızısını, hüsranını Kim bilebilirdiki.. O iğreti duran kırmızı rujundan ve yıldızlı küpelerinden, sahte gülümsemesinden. Bir kızdı Siyah ince bağcıklı ayakkabısının dokunduğu boş, sessiz kaldırımlarda yürüyen. Pervasızca atılan o adımlar.. Hangi gaflete çıkacaktı Hangi çıkmaza sürükleniyordu yine Kim bilebilirdi.. B.K |
ŞİİRLERİM SEVİNİR
Yağmurlar yağar
Şiirlerim sevinir
Ben de sevinirim.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul