DUR ARABACI
dönüşü olmayan yollara düşmüşüm
efkarlanmışım dünyaya küsmüşüm sevgilimle kıyasıya sevmek için dövüşmüşüm derdime bir çare bul arabacı aşık olmuşum beyaz sevdaya tutulmuşum ben gülümü sevmiyormuş gibi unutmuşum bitmeyen bu sevda yolunda çok yorulmuşum talihsiz bir yolcuyum bak arabacı kader bana gülmedi her zaman ağladım sevdim boşuna da ne kâr eyledim durmadan bıkmadan onu sevdiğimi söyledim zavallı bir yolcuyum sür arabacı bu sevda çiçeğini sevdiğime verirsin bu yoldan geri dönme bizim köye varırsın sevda durağında saatlerce kalırsın mola ver bizim köyde dur arabacı 14.11.1971 ulus ankara kadir esen |