mahrumsuyet..
arada kaldım.
bir ortodoksluk aramızda, nehirler boyu insanlar kadar. mor bir kalemin aniden bitişi gibi, en ücra gözünü doldururken karesel çizeltilerimin. bir derece derinin içerinde takvimsiz bir günün tarihini karalayıp donakalır bakışlarımda, mahcubiyetten. nerede yakalasam orada yığılacak yapraklık dalları, bir el çırpma senansı sonrası alışageldik dörtlüklere sarmasarışık.. |