Şeb-i Yelda
Ma-i tensim havzından, aşk şerab-ın nuş edüp,
Nale-i giryanıma, seni sazende yazdım. Dıl-i derun kasrımın, sana ait tahtına, Kalemi kader ile namını sultan yazdım. Görün ey yar, derdi aşkın hasret narına yandım, Bu âlem içre ben seni, bir şemsi taban sandım. Yanar canım, tude tude, ne an ki adını andım. Nar-i aşkın bana şerbet, zehrine canım bandım. Nedir bilmem, sevda derdi, hak ile handan oldum. Bilmezem ki, dünya ukba, bu yola canım koydum. Bitti derman dizlerimde, bak bitakatem yoruldum. Merhamet et bir nazar kıl, bak kapında kul oldum. Ya rab derdi aşkın narında, yanmakta bu garip kul, Beşer için tek kurtuluş Kur-andır, müstakim yol, Kayıp oldum, Ey yüce dost, ne olur gel beni bul. Şebi yelda, içim yanar, derdime dermanım ol. Necdet EREM |