su sesi bir rengi vardı kenarlarından geçerken olurdum çoğu zaman...
bir an yine kapı açıldı fısıltı merakıyla ara sıra...
kırpılmış uçlarında bir kaygı yüzünde milyonları aşkın belki ufuk çizgileriydi sıra sıra...
bayağı bir ön yargılıydı tuhaf bir gölge arkası dönük tonlaması bozuk siyahlara...
nihayet bir tutku alır gibi yaptı parlayan her şey onu yanına çekiyordu...
parmak uçlarında yürüyüşü bile varlığı alt üst etmeye yeterdi...
uyumaya korktuğu için asırlar boyu kırpmamıştı minicik bir zamanın sonsuz kuvveti ruhu dev gözlerini kapatmış boşlukların senfonisinde seyre kaybolmuş farkında olmadan tadacağı en kavramsız ilk ve son defa hala yıldızların söndüğünü sanacak...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
karınca dev... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
karınca dev... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.