Mezar
Yalnızlık, bazen kimsesiz bir mezar taşı
Issız, kalakalmış ve ağlayan... Mezarın içinde bir beden, kaldıramayan başı O kadar aciz, çaresiz, doğrulamayan... Ve bir başka mezar, başı kalabalık Çiçeği de çok, ağlayanı da Tüm ağlayanların siması bulanık... Ağlayanların üstünde bir sis bulutu, karanlık.. Ve diğer mezar, bu benimkisi Başımda ne çiçek ne de ağlayan.. Yalnızca üstümde toprak ve kisvesi. Birde imam, ellerini birbirine bağlayan. Yusufi |