Ayaz aralıklarına gecenin sükûti çöküyor
Her yanım darmadağın
İçli bir şarkı çağrıştırıyor kulaklarımda
İliklerime kadar işlendi mutsuzluk
Yudumlanır hatıraların en acısı
Soluklanırım buz kesen umutlarımda
Nefesi tükenmiş sokak kedisi gibi
Yığılırım Lahey’in ıssız, garip bir köşesinde...


Hani nerede kaldı o yemyeşil dallı ağaçlar
Koklamaya kıyamadığım çiçekler
Mısralarımda yeşerttiğim
Hikayelerde açtırdığım mor menekşeler
Okyanus’un coşkusunda kabaran düşlerim
Alabora ile yıkıldı yarınlarım
Ne şafak söktü, ne de karanlıklar bitti
Yüreğimin enginlerinden nevbaharım yitti...


İnan bir tutam sevgiye muhtacım uzaklarda
Kan ve gözyaşı her anım
Çıkılmıyor kaos denen illetin içinden
Dolaştığım mekanlar zindanım
Hücrelerde benzi solmuş mahkûmum
Bakıp bakıp demlendiğim gözlerin
Dudaklarımda bıraktığın özlemler bitseydi
Selası çoktan okunmuş, mefta olup gidecektim!..


Zafer Direniş
...

15 Aralık 2016 Perşembe. 23.10. Lahey

Foto: Z. Direniş Fransa’da bir köy kenarı