NERDE
Mevsimlerim kışa döndü
Baharlarım yaz’ım nerde Tellerinde nağme yüklü Keman’larım, Saz’ım nerde. Kalmadı hiç bir şey elimde Çoğum gitti azım nerde Yapayalnızım şimdi ben de Oğlum nerde, kızım nerde. Gecelerim kara zindan Yıldızlarım, Ay’ım nerde Düşman dikildi karşıma Ok’um nerde, Yay’ım nerde. Derman kalmadı dizimde Takatim yok gücüm nerde Unutuldum bir köşede Saygı nerde, hatır nerde. Defter, kitap hepsi yandı Şiirlerim, sözüm nerde Tarih oldu yazılanlar Hayallerim, öz’üm nerde. Zafer Erdoğdu |
BİLHASSA YAŞLILIKTA,
HUZUR EVLERİ DOLU ANNE BABALARLA,
BAKILMAYAN HASTALARLA,
BEBEKLER DE KREŞ DENEN BAŞKA İNSANLARIN HİMAYESİNDE,
BİR ŞELİŞKİYE DÜŞTÜ İNSANLIK ,İLLA PARA İLLA PARA DERKEN,
SEVGİSİZLİGE PRİM YAPIYOR ARTIK BU GÜZELİM DÜNYA,
KAPKARA AY VE GÜNEŞ TUTULMASI HALİYLE..
Mısralarınız bir yaraya imza atmış hocam,.ibretle okudum...sevgi dolu günler dilegimle ,selamlar.