Yaşanmadan Bilinmez
Içim sana cayır cayır yanıyordu biliyordun.
Bir düşün bakalım bu ateşi kim söndürdü? Sadece aşkı için yaşayan biriydim görüyordun. Sence baharlarımı kış ayına kim döndürdü? Öyle sıkı bağlıydım ki sana kim ne yapsa kopamazdım. Ciğerlerime çekmiştim seni sensiz nefes alamazdım. Hiçbir şeyi umursamazdım şu hayatta senden başka. Sen ellerinde kurşun sıktın, bu emsalsiz büyük aşka. Ben yaşananlara değil, yaşanamayanlara üzülüyorum Unuttum diyorum kendime ama, hala düşünüyorum. Son olanlardan sonra seni, şu kalbimden atacağım. Artık sana da boş verdim aşka kurşun sıkacağım. Neye yarar geri dönmen aşk ateşim sönünce. Neye yarar bana ölmen, baharım kışa dönünce. Gerçek aşk için kim nelerden vazgeçer, yaşanmadan bilinmez. Bazen öyle şeyler yaşarsın ki can çıkmadan silinmez. |