GELMEYECEĞİNİ BİLE BİLEsen yoksun ya. sabah olunca yatağımdan neden kalkacağım. sabahleyin nazlanarak kime günaydın diyeceğim . kime tavır yapacağım. kim soracak bana ne oldu gene diye.? kimi bekleyeceğim gelecek diye göz ucuyla.? ne/den iki’de bir saate bakacağım ki gelmeyeceğini bile bile.? belki inanmayacaksın ama güzel gözlüm yarın akşama kadar hep gizli gizli ağlayacağım. kim bakacak buğulu gözlerime.? kim anlayacak seni özledim diye ağladığımı. kim bana laf sokacak durduk yerde KİMMM ? Oysa..! oysa seni sevmekten başka hiç suçum yok’ken. sen belki de beni hiç ama hiç düşünmeyeceksin, aklına bile gelmeyeceğim belki de. benim aklımdan hiç çıkmayacağını bile hatırına getirmeyeceksin. olsun be olsun ben seni ikimize yetecek kadar düşüneceğim. zaten seni düşünmeden geçen bir dakikam bile yok ki. sen yanımdayken, seni düşünürken ya sen yok/ken nasıl düşünürüm ? sen anla artık. belki aç susuz durmayı göze alabilirim. ama sensizlik sensizlik, bana çok koyacak biliyormusun. gitmeden bana teselli olsun diye sevdiğini söyleyecek kadar kadar zamanın olacak mı.? yine sen den sevgi dilemiyorum. yazdığın o iki kelimeyi ezberliyorum. hani seviyorum derken kullanıyorsun ya bayılıyorum. bana seni seviyorumu hediye edecekmisin gitmeden.? sen gelene kadar bakıp bakıp kendimi teselli edeyim. ben sana peşin peşin söyleyeyim, söyleyim ELÂ gözlüm. seni Çok çok çok seviyorum. Durak YİĞİT Gönüllerin Şairi KOCAELİ |
değerli kalem....