Verimli toprağımı, nadastan çıkarmayıp,
Hiç tohum ekmeyerek, ürün alırım sandım.
Zekiyim ben diyerek, ilime sarılmayıp,
Akılsız aklım ile, alim olurum sandım.


Duasız kanat ile, rahmetini beklemek,
Korkuyu sele verip, o kapıya diz çökmek,
Meselenin özünü, kör beyinle düşünmek.
Sevdam ile vuslata, yeterli olur sandım.


Umutlar ve arzular, sevmek ve istemekte,
Kaybetmekten korkarak, peşi sıra gitmekte,
Yükünü taşımaya, gayreti göstermekte,
Gerekli olmaksızın, ulaşırım ben sandım.


Sebepsiz sonuç olmaz, bir türlü anlamadan,
Duaya mecra olan, hikmeti kavramadan,
İhmalkar davranıştan, kendimi alamadan,
Sonsuzluğa pencere, açacağımı sandım.


Bunlar hepsi bir gerçek, ümitlenme başkadır.
Ümit ile birlikte, korku duymak başkadır.
Hedefteki ödülün, pahası da başkadır.
Cehennem yersiz deyip, Cenneti ucuz sandım.




Şahin HANELÇİ
17.12.2007
Sefaköy-İstanbul




Fotoğraf, Adamova Sevda Ralenova’ya Aittir.