Şimdi yoksunşimdi yoksun seni dilediğim gibi düşünebilirim artık tutar ellerini öpebilirim uzun uzun kimseler ayıplayamaz beni yokluğunda seni nasıl istediğimi anlayamazlar işte gözlerin işte dudakların senin olan ne varsa karşımda duruyor ayaklarını dilediğim yere götürebiliyorum artık sevdiğim şarkıları söyletiyorum dudaklarına ve hoyrat ellerimle seni hergün biraz daha güzelleştiriyorum mısraların kifayeti yeter mi bilmem şimdi seni yaşamaya ya şimdi ben yokken beni özlediğim kadar seviyorsan ya beni hiç sarmadığın kadar sarıyor ve almadığın kadar olıyorsan kollarına ya gözlerimden gözlerini hic ayırmıyor tökezliyorsan ve hatta ya beni bensizliğimde hiç öpmediğin kadar öpüyor kokluyorsan ya beni bensiz daha çok sevdiğini anliyorsan ve bensizliği hiç durma tercih edebiliyorsan ya misralarin kifayeti yetiyorsa bensizliğinde kendini yaşamana iste bu yüzden, sırf bu yüzden bensizliğime ben şimdi düşmanım şimdi yoksun seni istediğim gibi şekillendirebilirim artık yoksun benim istediğim gibi hayalimdesin vardın hayallerim gitti hayallerim geldi sen yoksun Yüksel Şen |
Şiirlerin hayatımın nirengisi oldu doğrusu, çünkü sevgilinin yokluğu ancak bukadar güzel açıklanabilir bence... Onsuz olmanın değerini hissetmek ve bunu hissettirmek kadar estetiğe değer katacak önemli bir esinin olacağını düşünmüyorum. Şiirler için çok teşekkür eder, saygılarımı sunarım.