BİZİM DEĞİL
Kar mı yağmış yüce dağın başına?
Karlar bizim amma yel bizim değil. Yeni girmiş henüz yirmi yaşına, Yaşlar bizim amma sel bizim değil. Yar deyince içim birden yanıyor Aklıma geldikçe yaram kanıyor Beni duyan herkes aşık sanıyor, Sevda bizim amma dil bizim değil. Duydum viran olmuş bahçeler bağlar Elleri koynunda bir ana ağlar Sanırsın yurdumda nehirler çağlar, Vatan bizim amma il bizim değil. Başımı kaç kere vurdum taşlara Kimse bakmaz gözden akan yaşlara Gayrı dayanamam kara kışlara, Kafa bizim amma kel bizim değil. Yıllardır beklerim soranım yoktur Ardımda dağ gibi duranım yoktur Masama bir çiçek koyanım yoktur, Çiçek bizim amma gül bizim değil. Vatan, bayrak dersen durmam yerimde Yiğitlik Destanı vardır serimde Verilen sözlere Allah Kerim’de, Bayrak bizim amma şal bizim değil. DOĞANAY’ım elde tesbih çekerim Kızdığım zamanlar artar şekerim Bütün gönüllere sevda ekerim, Sevda bizim amma el bizim değil. Kemal DOĞANAY |