İnsanlar çok seviyordu
Değildi aşklar bu çağdaki gibi
İnsanlar eskide çok seviyordu Saçlar kar olurdu dağdaki gibi İnsanlar eskide çok seviyordu Adlı düşlü uyku kanıyorlardı Hatıralar mazi anıyorlardı Ateşler misali yanıyorlardı İnsanlar eskide çok seviyordu Uykulara hasret kalıyorlardı Şarkılar okuyup çalıyorlardı Tozpembe hayale dalıyorlardı İnsanlar eskide çok seviyordu Mektuplarda bir uç yakıyorlardı Papatya fal resme bakıyorlardı Kalpte hasret seli akıyorlardı İnsanlar eskide çok seviyordu Ağaca kalpli ad kazıyorlardı Gözü yağmur gibi azıyorlardı Şarkılar şiirler yazıyorlardı İnsanlar eskide çok seviyordu Divaneyle sarhoş oluyorlardı İki dudakta kan buluyorlardı Ruhuna ecel ter doluyorlardı İnsanlar eskide çok seviyordu Sedat hünkar (Karamecnun delioğlan) Mazideki aşk kara sevda şairi |