MÜJDECİ MEKTUBLAR KİTAP NOTLARI
Her şekl dardır, ma’nâ, nasıl sığar?
Dilenci kulübesinde, sultânın ne işi var?
Şekle bakan gâfil, ma’nâdan ne anlar?
Cemâli görmeyince, cânânla ne işi var?
Fârisî iki beyt tercemesi:
Hakikat Kitapları yayınevinin çıkardığı İmâm-ı Rabbânî Ahmed-i Fârûkî Serhendî’nin yazdığı Müstekîmzâde Süleymân Sa’deddîn’in tercüme ettiği çok eski bir kitap. Genelde herkesin evinde vardır bu kitaplardan. Şöyle bir karıştırayım derken beni alıp götüren, mest eden bir kitap oldu bu kitap. Meğer ne cevherler varmış ama bizim haberimiz yok tabi. Nimetlerin farkında değiliz. Namaz ile ilgili öyle bir söz var ki nutkunuz tutulur.
‘ Dinle! Nemâz kılmıyanın hakkında Allah, ne demiş,
Çıksın yer ile gökümden, başka ma’bûd, bulsun demiş.
Getirdi Kur’ânı Resûl, etmedi ba’zısı kabûl.
Bir vakt nemâzı kılmıyan, Cehennemde yansın demiş.’

Az okur çok konuşurlara da güzel bir söz var;
‘Kıldan ince ma’nâlar var, kulağını eyle yakın!
Her kürsîde nutk çekeni, birşey bilir sanma sakın!’

Yine beni mest eden son alıntım: Yûsüf sûresinde, (O âlim idi. Kazâ ve kaderimi biliyordu. Ona bildirmişdim. Fekat insanların çoğu, kazâ ve kaderimi anlamıyor) meâlindeki altmış- sekizinci âyetinde bildiriyor ve beğeniyor.
Beyt:
‘ İnsan tedbîr alır, sebeblere yapışır, takdîri bilmez,
Allahın takdîri, kulun tedbîri ile değişmez!’