karatma karanlık geceler gibi gönlünü
soldurupta umudunda cevherini gülünü
dön sırtını aysız gecelere çevirme yönünü
aydınlatsın yüreğin ışığıyla yolunu

bir meçhulde köhnelerde kaybolup yitme
varken gonca bağlarda bülbülü şeyda olmak
viran bağlarda baykuş olupta ötme
varken ilhamı iradeyle name name dolmak

bu benim nasihatımdır kendime ey sevğili
gönlümdeki irem bağının nadide gülü
bütün aşk lisanlarının bendeki dili
zikri ismiyin her seher öten bülbülü

bu gönül ki sana misali kerem gibi bağlandı
bu yürek ki közlerinde ah dolu dağlandı
yandı kül oldu yollarına savruldu
zerre zerre sende yok oldu sende var oldu

kölecioğlu kaybetti sende kendini
yitirdi zamanını günü dününü
fedaya fermanın yeter sana canını
yeter ki ayrılığa verme kararını

Ahmet kölecipğlu 02-04-2015