Ben sana mecburum, sevsemde sevmesemde, tıpkı aydınlık ve karanlık gibi, ben sana mecburum, sövsemde dövsemde, tıpkı cennet cehennem gibi.

Seni özlediğim için değil aslında
Sevdiğim için sana mecburum
Güzelliğini dillere döksen
Bilmezmisin halimi ah bir geri dönsen
Uzak uzak yollara düşsem yalınayık
Aşka dair kimlere küssem
Ve anlamı olsa cümlelerin kelimelerin
Acı tatlı hatıraları olsa gülümsemelerin roman gibi kabarık
İşte bir gül var elimde
Gülü sana dikenini bana verse hayat
Kafam karmakarışık
Sakın unuttum sanma
Doğduğun gün doğduğum gündür aslında
Ben bitmek bilmeyen yalnızlığım
Çare olmaz umutsuzluğum için sana mecburum
Sana aşkına deli olduğum için değil
Sen her tarafı bela sevgili
Ben zaten bitkin deli divane bağrıyanık
Hayat virane darmadağınık
Sönsün tüm ışıklar
Ve lanet okusam sana ey aşk lanet
Kahrolsun bütün şarkılar
Seni bana hatırlatan bakışlar
Sen aslında beni hiç sevmedin
Belkide yoktun düştü gördüklerim hayaldi rüyaydı
Ben aslında kabuslarım
Korkularım için sana mecburum
Seni sen olduğun için değil
Seni sevdiğim için sana mecburum.




Servet Konaçoğlu