AKRABA&ARKADAŞ
Arkadaş iyidir muhakkak yani
Velakin akraba ondan da üstün
Bir sebep olmuşta ayrılık hani
Canciğer sarmayken diyelim küstün
Arkadaş el olur kaybolur gider
Ölmüşü düğünü akraban güder
Küs isen arkadaş gelmez mezara
Görse de sırt döner yolda kazara
Evlad ü ıyalle muhabbet biter
Bıktırır bir gün de dedirir ‘’yeter’’
Akraba böyle mi onca yıl geçse
Bir sebep olsa da bir kahve içse
Unutup olanı baştan başlanır
Gelecek planı birlik düşlenir
Kırk yıl önceden bir arkadaş olsa
Çocukların onu hiç görmeseler
Ne tanır ne gider adını bilse
Akraba anılır eve girmeseler
Dikkat et düşünce elinden tutan
Yine akrabadır koşup da yeten
Çoluk çocuk cümle akraba bilir
Arkadaş koşsa da kenarda kalır
Muhakkak kötünün kötüsü kötü
Bahse konu olan üstünde çatı
Güvenliktir güçtür akraba hısım
Düşünür saldırsa arkanı hasım
Yasama tutunur bizden diyerek
Akraba urbası üste giyerek
Muhabbet biterse arkadaş solar
Ayrılır yollarda engeller dolar
"Kan su olmaz" derler büyükler hani
Hiç tanışmasak da akraba yani
Çoluk çocuk torun giderde bulur
Uzakta olsa da akraba denir
Bozkırî yürekte akraba yeri
Ayrıdır bilirsin candan ileri
Arkadaş yarendir yiğittir hoştur
Dostlukta ayırma ona da koştur
Burada söylenen manalar genel
Akraba bir yoldur ilahi tünel
Muhabbet edilir dost ile çokça
Akraba varistir Kanunca Hak’ça
Adnan sivri/BOZKIRÎ 27.11.2016