ZORUNLU VEDA
Maviydi gülüşler, dudaklarımda
Sevgili adını, anarken senin Sevda oku dolu, sadaklarımda Bilesin aşkından, yanarken senin Yokluğunda, yollarını, gözledim Dolaştığın, güzergâhı, izledim Hele bile bilsen, nasıl özledim O yakan buseni, sunarken senin Seninle güzelim, mutluyum derken İçimde fırtına, koptu giderken Nasıl da üzüldüm? Veda ederken O elâ gözlerin, pınarken senin Dedim açık olsun, bir tanem yolun Dilerim adımı, hep ansın dilin Gözlerini tutup, sıkarken elin Ellerin buz kesip, donarken senin Maziyi andıkça, insan dalıyor Düşündükçe kalbim, bir hoş oluyor “Ah bu gönül, şarkıları”, çalıyor Dalına bülbüller, konarken senin Sevda yağmurları, sessizce yağar Güneş bile inan, çok farklı doğar Özlemi, hüzünü, başına yığar Her akşam karanlık inerken senin Lüzumsuz hasreti, sen duya duya Sevgilinin aksi, vururken suya İnsanlar evine, kuşlar yuvaya Güneş batıyorken, dönerken senin Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Sevgilinin aksi, vururken suya
İnsanlar evine, kuşlar yuvaya
Güneş batıyorken, dönerken senin
Gönül kaleminize sağlık şiir hocam şiirli geceler