İstiyorum
Şu hanemde yalnızken sevgili istiyorum
Ruhen sütten de beyaz güneş yüzü görmemiş Bedene can olacak marşandiz istiyorum Hayatın saflığında daha hüzün dermemiş. Kalbi yakıp kavuran bir Leyla istiyorum Gece gündüz çöllere Mecnun edip düşürsün Canından vaz geçirten bir Zühre istiyorum Firak korkusuyla mı ondan böyle üşürsün? Kefeni hep üstünde tek canan istiyorum Bir vuslat arzusuyla benle acı çekecek Seni beni yok eden bir ferman istiyorum Kor enerji saçtıkça engellerden sekecek. Sonsuz ervah ezelden bekaret istiyorum Tüm kötü fikirlerle değince kirlenmeyen Umman denen gerçekte sonsuzluk istiyorum Tek birin haricinde nefisle birlenmeyen. Bir ten tecellisiyle hakikat istiyorum Ekseninde döndükçe aleme ışık tutan Belki de aşka aşık birini istiyorum Yerle gök arasında ağlamayı unutan. 25.11.2016 Ahmet Çelik |