Dediler
Dünya küçük bir anlık koyu ağaç gölgesi
Uyku ağır basınca gün palasta dediler Yaratılan canlının iz bırakan bilgesi Sevdayla buluşunca haber nasta dediler. Eylemin has görevi nefeslerin arası Boşluk doldurulmazsa çarpar yüze karası Günah ile sevabın tüyle olur darası İlim naçar kalınca gör terasta dediler. Gelgitlere takılma zamanın yok freni İstasyonda bekle dur kaçırmadan treni Azrail ambulansı öttürürse sireni Firak canın yakınca ondan hasta dediler. Yelde elle savrulan harmanın buruk düzü Geldi çattı ömrümün soğuk donduran güzü Terbiye edemedim nefis denen öküzü Ne var ki yontulunca şu kalasta dediler. Kapı kapı dilensem ölsem dirilsem ölsem Aynı aşkla severdim inan bin kere gelsem Vallahi bana yeter huzurda bir kez gülsem Bu gözler sulanınca yârin yasta dediler. 19.04.2016 Ahmet Çelik |