KADERE İSYAN
KADERE İSYAN
Ha bire gülerim, sanki deliğim! Ben terk edildim de, ondan böyleyim. Hepsi geçer dedim, belki bir zaman! Dermansız bir dertmiş, sevdadan kalan. Gidenler gider de, izleri kalır, Nedense can yakan, sözleri kalır. Yel esip savurur, aşkın külünü, Sönmüştür sanırsın, közleri kalır. Vazgeçtim demekle, kâlp durulur mu? Dilin haddine mi, hâlimden belli. Zincire vuramam, deli gönlümü, Akla yâr düşünce, kişner tay gibi. Kırılmış bir kâlple, geçer mi zaman? Oflamakla sönmez, gönülde yanan, Hem feleğe, hem de yâre küskünüm, Yine de yakışmaz, kadere isyan. 27.11.2016 Mehmet SEMERCİO |