ÖZLEM
Her gece hasretle gözüm duvarda
Resminden gözümü alamıyorum. Bu özlem bizleri koymasın darda Bir türlü kendimi bulamıyorum. Dökülen gözyaşım sele dönüyor Özlenen o günler yıla dönüyor Gölümde ki ateş küle dönüyor Bu sevdayı neden atamıyorum. Yârim gurbet elde benden uzakta Bahtıma gülmeyen kader tuzakta Dön gel de gözüme derinden bakta Gülmek istesem de gülemiyorum. Güneri gülleri acı soluyor Hasret şafakları beni buluyor Ömür defterimde sayfam doluyor Nedense bir türlü ölemiyorum... Şükran GÜNERİ 19/11/2016 Ulaştı gözyaşım Ceyhan nehrine Varmıyor haberin Seyhan şehrine Yokluğunu bandım reyhan zehrine Hasretten lokmayı bölemiyorum...ms-solmaz |