Acırım yarım kalanlara yaşayamadıklarımıza
Acırım yarım kalanlara
acırım şehir hikayelerine acırım yolda kalanlara şu uzayıp giden bitmeyen ömürde olduğum yerde acır kalırım kalmaz tadım tuzum ekşimekten sonra acırım ben doğdum doğalı uykusuzum seni pencerelerde beklemekten uzayan günleri birbirine eklemekten yorgunum ayazlarda yolunu gözlemekten solgunum acırım kış günü yalınayak gezen çocuklara acırım acımayanlara merhametsizlere acırım birileri fazlasını çöpe atarken bir diğerleri yiyecek ekmek bulamazken acırım yuh derim bu dünyanın düzenine acırım yarım kalan aşklara bitmemiş sevdalara-aşka mani olanlara boynu bükük yetim kalanlara fidan boylarıyla toprağa düşenlere acırım anaların acısıyla acılanırım eyvahlanırım eyvahlanırım değişmez bu dünya Yüksel Nimet Apel 18/Kasım/2016/Cuma/Bodrum |