KARANLIK ODALAR
Her gece ölüyoruz o karanlık odalarda
Çünkü her gün yaralanıyoruz bir yerlerimizden Bazen örtemiyoruz üstünü yaranın Olur olmaz yerlerde Hiç beklemediğimiz bir anda çıkıveriyor karşına Hatırladıkca canımızı acıtıyor nasırlaşmış anılar Gece ve onun sadık savaşçısı çöktü yine üzerime Açsam gözümü bir tabut olur bu oda Yumsam en koyusu karanlığın Ve sessizliği dinlerim Dışarıda bir köpek havlar İşimi düşünürüm, ülkemi düşünürüm Bir seni düşünmem başarabilirsem Gündüzlerimden sildim seni İşime ülkeme verdim kendimi Belki gecelerimden de silerim Kendime veririm kendimi |
Kalemin daim olsun
_____________________________________Selamlar