GÜZ GÜLLERİ
Can özüm gönül gözüm
Güz günlerinin soğuk rüzgârını bıraktın Hoşça kal demeden çekip gittiğin gün Sanki şehirler viran oldu içimde ardınsıra Bütün çiçekleri soldu bağların gidişinle Hiç bahar yaşamamış güz gülleri gibi Sevdanın yaprakları döküldü içimde Şimdi güz rüzgârları eser bedenimde Sen apansız gitsen de sevdam peşinde Oysa ben yetim Belki sensizde yaşarım Ardında hançer saplanmış biçimde Bildiğin saklı kıyamet kaldı şimdi içimde Hiç bahar yaşamamış güz gülleri gibi Sevdanın yaprakları döküldü içimde |
Kalemin daim olsun
_____________________________________Selamlar