Ondan Hasretlerim Kanar Göz Ucumda
Yetim çocuklar gibi büyüdüm ben
Anne şefkati ilgi alakasından yoksun Henüz okula başlamamış ağzı süt kokan Sığır otlatmaya gitmiştik başka bir köye Azığımız kuru ekmek kuru çökelek Oyun sanıp tavşan gibi sekerdim Hayvanların arkasından giderken Düştüğümde sarp kayalık yollarda Kendim kalktım ağlayarak salya sümük Elimden tutup kaldıran bir annem olmadı Dikenler çalılar battı tenime kanadı Ne gözyaşımı silen ne de acımı dindiren Başımı yaslayacağım bir göğüs yoktu Sıcak bir nefes saçlarımı okşayan bir el bir Acıyla kıvrandığımda annem yoktu yanımda Okullu oldum emsallerimden iki sınıf geriden Defter kalem silgi önlük emaneten Dördüncü sınıftan sonra gurbet yolu San ki bir yazgıydı yoksulluk her yaşta Çalış oku köy şehir aynı hikâye İlk gençlik yıllarımda çok ama çok aradım seni Kaç intihar gözlerimden gelip geçti Köprü ayağı Arnavutköy’de asker ocağında Bir dostun tesellisi olmasaydı anne yarısı Yokluğun yokluğumdu iki nefes arası Çok zor hatırlıyorum ya da hafızam karışıyor Sıcak bir çorbayı elinden içtiğim anne Bundan yüreğim ezik hep ağlamaklı Ama bir annem vardı bildiğim sevdiğim beni doğuran Ondan hasretlerim kanar göz ucumda 07-11-2016 cemal karsavran BAMBU tiyatro kültür sanat dergisi..17.ci sayıda yayınlanmıştır.... |