BAHTSIZ FERİDE
BAHTSIZ FERİDE
İstanbul’da bıraktım, dönemedim geriye, Çok mu tasalanırsın, elâ gözlü Feride? Bilmem ki bekler misin, çıkagelsem bir anda, Ne kadar da mutluyduk, bir simitle Feride. Dalmıştık muhapbetin, o gizemli bağına, Kan kırmızı güllerden, ne çok derdik barına. Bilmeden gönlümüzü, o kadar çok kırdık ki, Hangi gün ağlamadık, benim bahtsız Feride. O ne güzel hâllerdi, sevmiştik biz delice, Ondokuzluk fidandık, buluşurduk gizlice. Nasıl ağlasın gözler, sen olmadan ağlar mı? Senle çay bahçesinde, yemin ettik Feride. Bir akşamlık ayrılık, ayırdı bizi bizle, Dönemedim; dönülmez, ne vefasız bir veda. ’Sabır, sabır’ diyerek, ben şansımı kaybettim, Otuz yıl gelip geçti, dile kolay Feride. 14.11.2016 MCİO |
Gönüldeki sevgi ne güzel dile getirilmiş.
Beğeniyle okudum.Her şey gönlünüzce olsun
Mutlu paylaşımlara.